Το τρένο φεύγει στις οκτώ
ταξίδι για την Κατερίνη
Νοέμβρης μήνας δεν θα μείνει
να μη θυμάσαι στις οκτώ
να μη θυμάσαι στις οκτώ
το τρένο για την Κατερίνη
Νοέμβρης μήνας δεν θα μείνει

[Μάνος Ελευθερίου]

Η κυρία Ερμιόνη πότιζε τα λουλούδια της όπως κάθε μέρα. Οι σταγόνες χόρευαν πάνω στα άβουλα κλαριά. Νοέμβρης. Σκληρός μήνας. Κανένας προορισμός δεν φαίνεται να υπάρχει. Εκείνη όμως ξέρει. Ο χρόνος παγώνει προσωρινά, όπως τις κρύες νύχτες στην Κατερίνη.

Θα είναι εκεί κάθε πρωί. Χειμώνα, άνοιξη, καλοκαίρι. Ανίκανη τη ροή των ωρών να σταματήσει. Περνάνε ανελέητα από πάνω της. Πάνω από τη ζωή της που σταμάτησε σ’ εκείνο το κλάμα. Πρώτο και τελευταίο στ’ αυτιά της κάθε μέρα να βουίζει.

Μόνο εύχεται. Βάζει τις ευχές πάνω σε ράγες και τους εμπιστεύεται τη διαδρομή. Εκείνη που οδηγεί στην κόρη που βγήκε από τα σπλάχνα της ένα κρύο πρωί του Νοέμβρη. Και δεν την ξαναείδε. Την άφησε στο μαιευτήριο να ταξιδέψει χωρίς εκείνη, μήπως βρει μια καλύτερη Ιθάκη. Έμαθε ότι είχε την τύχη να την πάρει μια καλή και αγαπημένη οικογένεια για να τη μεγαλώσει. Της ήταν αρκετό. Αν την έψαχνε δεν θα δεχόταν να τη δει. Θα έπρεπε να δώσει απαντήσεις. Σκληρές, σχεδόν απάνθρωπες. Ή να πει ψέματα. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε ποτέ.

Τα πόδια της κυρίας Ερμιόνης είναι πάντα καρφωμένα στο χώμα. Να ποτίζει τα λουλούδια της μέχρι το τέλος. Μια μυστική ευχή τολμά να κάνει για τον εαυτό της, πριν σβήσει. Με το τρένο στις οκτώ να έχει ήδη φύγει. Μαζί με την κόρη της για τον τόπο που γεννήθηκαν. Για την Κατερίνη.

Artwork: © J.A. Elwood

• σχετικοί σύνδεσμοι: Την περίμενα 50 χρόνια
• Πετρελαιοφάγα μικρόβια της Τριανταφύλλου Αλίνα
• Να γυρίσω σπίτι μου
• Η παρουσία της απουσίας
• https://www.slideshare.net/guimera/
• https://fmag.gr/node/5057
• https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/